پنج "گام براي غلبه بر افکار خودکشي
مقابله با افکار خودکشي و درک آن ها بسيار دشوار است. گاهي اوقات زودگذر هستند ، اما بعضي اوقات ممکن است قوي تر باشند و مانند دردي غيرقابل تحمل اند خوشبختانه روش هايي براي غلبه بر افکار خودکشي وجود دارد که مي تواند شما را از آسيب رساندن به خود بازدارد و به سمت بهبود يافتن هدايت کند.
1. خود را از خطر دور کنيد يا (در صورت ايمني) در جايي که هستيد بمانيد.
افکار خودکشي مي تواند بيشترين ضربه را در زماني که شما در يک منطقه يا موقعيت بالقوه خطرناک (در يک جاي بلند ، در حال رانندگي ، ايستاده در بالکن ، يا در نزديکي اسلحه يا ساير اشياء خطرناک ديگر) هستيد به شما وارد نمايد.
هنگامي که اين اتفاق مي افتد ، از نظر جسمي از منطقه يا موقعيت خود دور شويد يا به عقب برگرديد تا پتانسيل عمل در افکار خودکشي را به حداقل برسانيد.
با داشتن اسلحه يا داروهاي اضافي در اطراف خود خطرات غيرضروري نکنيد - از يک دوست يا يکي از اعضاي خانواده بخواهيد که آنها را دور نگه دارد يا کنار بگذارد.
2. تنفس خود را آهسته کنيد
کند شدن تنفس شما به کند شدن ضربان قلب شما کمک مي کند و اکسيژن بيشتري به مغز شما وارد مي کند ، ضمن اينکه توجه شما را از هرگونه فکر دور مي کند.
چند دم و بازدم عميق انجام دهيد تا بتوانيد نفس خود را دوباره به دست آوريد - طي چهار ثانيه نفستان را فرو دهيد، و طي چهار ثانيه نفستان را بيرون دهيد و اين کار را تکرار کنيد.
3. دوباره تمرکز کنيد
روش هاي مختلفي براي اين کار وجود دارد و برخي ممکن است براي شما بهتر از سايرين کار کنند. تلاش کنيد از افکار منفي صدمه زدن به خودتان از خودتان دور شويد (به عنوان مثال:تغيير توجه)
الف) تجسم
تمرکز روي تنفس مي تواند کمک کند ، به خصوص هنگامي که با تجسم همراه است. تصور کنيد ريه هاي شما از هوا پر مي شود ، ديافراگم شما بالا مي رود و مي افتد. هرچه جزئيات بيشتري اضافه کنيد ، بهتر است.
اگر نفس هاي خود را در حال شمارش انجام مي دهيد ، مي توانيد براي تجسم اعداد نيز تلاش کنيد.
براي بعضي ها ، تصور کردن خود در يک فضاي امن و آرامش بخش ، بودن با شخصي که دوستش داريد يا تصورباورها و اعتقادات مذهبي شما مي تواند کمک کننده باشد.
ب. از حواس خود استفاده کنيد
چند لحظه چشمان خود را ببنديد و سپس آنها را باز کنيد. توجه خود را بر هر آنچه در اطراف شماست متمرکز کنيد.
سعي کنيد آنچه را که مي توانيد با جزئيات بيشتر توصيف کنيد - بافت زمين چطور هست ، ديوارها چه رنگي هستند ، چه صدايي را مي شنويد؟ تصور کنيد که شما در حال نوشتن صحنه اي در يک کتاب هستيد و تا حد امکان دقيق باشيد.
هرچه ازحواس خود استفاده بيشتري داشته باشيد ، بيشتر مي توانيد تمرکز خود را از افکار دردناک دور کنيد.
ج) آرامش عضلاني
غالباً وقتي احساسات و افکار راداريد عضلاتتان بدون اينکه آگاه و متوجه باشيد سفت مي شوند. (شانه يا فک شما ممکن است بگيرد، يا ممکن است دستانتان را مشت کنيد).
روي آرامش عضلات خود تمرکز کنيد. با سر خود شروع کنيد و سعي کنيد هر گروه عضلاني را ، آرام کنيد (صورت ، فک ، گردن ، شانه ها ، پشت ، بازوها ، پاها ، ران ها و غيره).
مي توانيد از دستان خود نيز براي ماساژ گردن يا شانه هاي خود استفاده کنيد.
4. دسترسي به بيرون
اگر استفاده از تکنيک هاي فوق از شدت افکار خودکشي شما نمي کاهد ، زمان آن رسيده است. حتي اگر فکر نمي کنيد اين افکار جدي باشند ،ارتباط با ديگران عادت خوبي است. خود را با افرادي که براي شما مهم اند پر کنيد ، نه اينکه تنها شويد و خود را جدا کنيد. از افرادي که ارتباطشان با شما خوب است و حس خوبي نسبت به آن ها داريد کمک بگيريد و به آنها بگوييد که چه اتفاقي مي افتد.
با يک مرکز بهداشت يا يک دوست تماس بگيريد و به آنها توضيح دهيد که شما در حال گذراندن زمان بسيار ناخوشايندي هستيد و به حمايت آنها احتياج داريد.
دوستان و خانواده غالباً هنگام بهبودي از بيماري هايي مانند سرطان يا بعد از عمل ، به افرادي مراجعه مي کنند. همان نوع پشتيباني مي تواند به شما در بهبودي از افسردگي کمک کند. شايد يک دوست را بتوانيد انتخاب کنيد که آن روز يا شب با شما بماند. ببينيد که چگونه مي توانيد به بيرون دسترسي پيدا کنيد.
اجازه ندهيد نگراني ها يا ترس هايي "قفل شدن" شما را از دسترسي و به اشتراک گذاشتن افکار خودکشي با ديگران باز دارد. انواع خدمات حرفه اي و سطح مراقبت وجود دارد که مي تواند به شما کمک کند. مانند درمان ساير بيماري ها يا جراحات ، براي بعضي از افراد مراقبت در بيمارستان يک اقدام اساسي و موقتي براي بهبود است.
اگر به پشتيباني فوري نياز داريد ، از تماس با شماره اورژانس اجتماعي براي مديريت بحران دريغ نکنيد. ايمني شما اولويت اول شما است و متخصصان براي کمک به شما هستند.
5- بهبودي تان را به خودتان يادآوري کنيد
بخشي از بهبودي افسردگي ، يادگيري غلبه بر اين نوع افکار و احساسات است ، بدون اينکه با يادآوري بيشتر آنها احساس بدي کنيد.
به خود يادآوري کنيد که بهبودي ممکن است. بسياري از مردها افکار و احساسات مشابهي در مورد خودکشي داشته اند و زنده مانده اند - حتي مرداني که چندين بار سعي کرده اند خود را بکشند ، توانسته اند بهبودي پيدا کنند.
اثرات طولاني مدت گل ، ماري جوانا و حشيش بر مغز چيست؟
شواهد قابل توجهي از تحقيقات حيواني و تعداد زيادي مطالعه در انسان نشان مي دهد که مصرف گل مي تواند باعث ايجاد عوارض جانبي طولاني مدت و دائمي در مغز شود. نقص هاي شناختي در حيوانات در آزمايشگاه و بزرگسالاني که اين ماده اعتياد آور را مصرف کرده اند ، با تغييرات ساختاري و عملکردي در هيپوکامپ در مغز همراه بوده است. مطالعات همچنين نشان مي دهد که سيستم پاداش مغز افراد مصرف کننده تغيير يافته است ،و همينطور افراد مصرف کننده مواد مصرفي ديگري همچون هروئين نيز که ترک آن بسيار سخت است.به مصرفشان اضافه کرده اند.
همچنين مطالعات تصويربرداري مغز مصرف کنند گان مواد گل ، حشيش و ماري جوانا از " کاهش حجم مغز "در انسان خ همراه است. اين درحالي است که تحقيقات خطرات احتمالي ديگر مصرف را هنوز نشان نداده اند.
چندين مطالعه ، از جمله دو مطالعه طولي بزرگ ، نشان مي دهد که مصرف گل و مواد مشابه مي تواند باعث اختلال عملکردي در توانايي هاي شناختي شود ، که درجه و مدت نقص آن بستگي به سن شروع يک فرد و استفاده از آن و . دارد.
در ميان حدود 4000 جوان شرکت کننده در مطالعه اي خطر مشکلات مغزي در جوانان طي يک دوره 25 ساله پيگيري شد ه است،که در ان مصرف ماري جوانا و مواد مشابه باکاهش حافظه کلامي همراه ب بود. اين اثر حتي پس از ترک مواد مصرفي در مصرف کنند گان باقي مي ماند. اما جاي ناميدي نيست و بهتر است از خطرات بيشتر جلوگيري شود.
يک مطالعه طولاني طولي در نيوزيلند نشان داد که افرادي که ازگل ، ماري جوانا و حشيش استفاده مي کردند کاهش قابل توجهي در به طور متوسط 6 يا حداکثر 8 نقطه ضريب هوشي شان نشان دادند
تعدادي روش درماني وجود دارد که مي تواند به افراد مبتلا به اوتيسم کمک کند تا توانايي هاي خود را بهبود بخشند و علائم آنها کاهش يابد. شروع درمان زودهنگام در دوران پيش دبستاني يا قبل از آن شانس موفقيت درمان فرزندتان را بهبود مي بخشد ، اما هرگز براي درمان خيلي دير نيست.
توصيه شده است به محض اينکه احساس کرديد کودکتان مبتلا به اوتيسم است، به جاي اينکه منتظر تشخيص رسمي باشيد ، به دنبال درمان باشيد. براي دريافت يک تشخيص رسمي آزمايش و \يگيري هاي بعدي زمان زيادي ممکن است طول بکشد.
در ادامه با برخي از محبوب ترين روش هاي درماني - و اثبات شده براي اوتيسم آشنا شويد.
کار درماني
اين فعاليت ها به کودکان مبتلا به اوتيسم کمک مي کند که در انجام کارهاي روزمره مانند يادگيري بستن دکمه پيراهن يا گرفتن صحيح چنگال بهتر شوند. اما مي تواند هر چيزي را که مربوط به مدرسه ، کار يا بازي باشد ، در بر بگيرد. درمان بستگي به نيازها و اهداف کودک دارد.
گفتاردرماني
به کودکان در صحبت کردن و همچنين برقراري ارتباط و تعامل با ديگران کمک مي کند. مي تواند شامل مهارت هاي غير کلامي مانند برقراري تماس چشمي ، انجام گفتگو و استفاده و درک حرکات باشد. همچنين ممکن است به بچه ها بياموزد که خود را با استفاده از نمادهاي تصوير ، زبان اشاره يا رايانه ابراز کنند.
براي اثربخشي بيشتر ، گفتاردرمانگران براي تمرين اين مهارتها در زندگي روزمره بايد با والدين و معلمان همکاري نزديکي داشته باشند.
تحليل رفتار کاربردي (ABA)
اين نوع درمان از پاداشهايي براي تقويت رفتارهاي مثبت و آموزش مهارتهاي جديد استفاده مي شود. والدين و ساير مراقبان تحت آموزش قرار مي گيرند تا بتوانند لحظه به لحظه به کودک اوتيسم پاسخ دهند.
اهداف درمان منحصر به فرد است. که ممکن است شامل ارتباطات ، مهارتهاي اجتماعي ، مراقبت شخصي و کار در مدرسه باشد. مطالعات نشان مي دهد کودکاني که ABA زودهنگام و فشرده را دريافت مي کنند مي توانند سودهاي پايدار و بزرگي کسب کنند.
انواع مختلفي از ABA وجود دارد که يکي از آن ها مختص کودکان خردسال زير 5 سال است.
آيا کودک من مبتلا به اوتيسم است؟ رفتارهاي کودک که ممکن است اوتيسم را پيش بيني کند
در سال اول تولد کودک، براي اتفاق هاي مهم رشدي او جشن گرفته مي شود مثل اولين لبخندش اولين قدمي که برمي دارد. گفتن اولين کلمه واما اگر کودکتان در سال اول زندگي اش اين نقاط عطف را نداشته باشد چه مي شود؟ هر کودکي متفاوت است و در زمان هاي متفاوتي اين نقاط عطف را نشان مي دهد. پس شما به عنوان والدين چه زماني بايد تعجب کنيد و نگران شويد که آيا روند رشد فرزندتان غير طبيعي است؟!
علائم رفتاري در نوزادان بين 6 تا 12 ماه مي تواند اوتيسم را پيش بيني کند
يک مطالعه کانادايي در سال 2005 در مجله بين المللي علوم اعصاب و رشد که با بيش از 200 شرکت کننده انجام شد ، اولين پژهشي بود که علائم رفتاري خاص را در نوزادان تا 12 ماهگي بررسي کرد.که مي توان با دقت قابل توجه پيش بيني کرد که آيا کودک به اوتيسم مبتلا خواهد شد.
اوتيسم يکي از شايع ترين اختلالات امروزه است ، در حالي که بالاخره سال گذشته يک نشانگر بيولوژيکي براي کمک به تشخيص زودهنگام آن يافت شد ، اما معمولاً فقط 80 درصد براي تشخيص مؤثر است و تاکنون بيشتر در نوزادان با خطر بالاتر مورد استفاده قرار گرفته است. همچنين با استفاده از MRIيافت مي شود و زمان انتظار مي تواند طولاني باشد. در عوض ، بيشتر پزشکان بايد به مشاهدات والدين تکيه کنند ، خود کودک را مشاهده کنند و از ابزارهاي استاندارد مانند چک ليست اوتيسم در کودکان نوپا (CHAT) استفاده کنند. با اين حال اين ابزارها براي کودکاني که 18 ماه و بالاتر دارند ، ساخته شده است ، مدت زمان طولاني به ويژه هنگامي که تشخيص زودهنگام و مداخله مي تواند در بسياري از نااميدي هايي که از مشکلات ارتباطي ايجاد مي شوند ، کمک کند.
به دليل تحقيقات انجام شده ، مقياسي براي کمک به پزشکان در ارزيابي اوليه در نوزادان 6 ماهه (اگرچه در سن 12 ماهگي بسيار دقيق تر به نظر مي رسند) ساخته شده است. مقياس مشاهده اوتيسم براي نوزادان (AOSI) ابزاري فوق العاده جديد براي کمک به والدين و پزشکان در تشخيص زود هنگام است. نشان مي دهد که کودک شما ممکن است مبتلا به اوتيسم باشد
بيشتر اينها نشانگرهايي هستند که بين 6 ماه تا 1 سال نشان داده مي شوند. پيش از آن ، بسياري از اين موارد ممکن است به هيچ وجه ظاهر نشوند. همچنين مهم است بدانيد که هر يک از اين صفات به خودي خود تشخيصي نيست. اگر فرزند شما در طي 6 ماه تعدادي از اين خصوصيات را نشان مي دهد ، خوب است که براي ارزيابي به پزشک مراجعه کنيد. تشخيص و درمان زودهنگام مي تواند در ايجاد مهارت هاي آينده فرزندتان، واقعا تاثير متفاوتي داشته باشد. مجدداً تکرار مي کنم اين ليست نبايد به عنوان يک تشخيص در نظر گرفته شود ، فقط به عنوان ابزاري براي مراجعه به روانشناس و روانپزشک استفاده مي شود که پس از آن مي تواند يک فرايند ارزيابي مناسب توسط درمانگر صورت بگيرد.
1-نبود لبخند اجتماعي
به طور معمول ، لبخند زدن کودک در پاسخ به لبخند شما از ابتداي ماه اول شروع مي شود. ، اما به طور قطعي تا 3 ماهگي اين اتفاق مي افتد. براي آزمايش مي توانيد کودک خود را با چهره خنثي نگاه کنيد و بعد از ان حالت خنثي خود را بشکنيد و مدتي لبخند بزنيد اين کار را مي توانيد سه يا چهار بار امتحان کنيد. يک نوزاد در حال رشد طبيعي بايد هر بار به شما لبخند بزند.
2-عدم تماس چشمي
بيشتر نوزادان با علاقه ذاتي به چهره انسان ، به ويژه والدين و خانواده آنها متولد مي شوند.
3-جوابگوي نامشان نيستند
اکثر نوزادان حداکثرتا 9 ماه بعد از تولدشان بعد از گفتن نامشان پاسخ خواهند داد.
4-هيچ پيش بيني اجتماعي يا پاسخ به بازي دالي موشه وجود ندارد
کودکاني که از نظر عصبي طبيعي هستند ، در انتظار انتخاب بازي ، بازوهاي خود را بلند مي کنند ، يا در انتظار بازي هايي مانند دالي موشه ، مي خندند (يا گريه مي کنند). اگر به نظر مي رسد فرزند شما تا 6-9 ماهگي از اين فرم هاي سنتي بازي استفاده نمي کند ، ارزش دارد که به آن توجه کنيد.
5- رديابي بصري ضعيف
يک اسباب بازي با رنگ روشن بگيريد و به آرامي جلوي کودک خود حرکت بدهيد. آيا کودک شما به راحتي با چشمان خود يک اسباب بازي با رنگ روشن را دنبال مي کند؟ يا به نظر مي رسد که آنها علاقه خود را به آن از دست مي دهند يا به سرعت از اين کار منصرف مي شوند؟
6-عدم ادا کردن صداهاي اجتماعي
به طور معمول نوزادان علاقه مند به توليد صداهايي براي گفتن کلمات اوليه هستند. که اين صداها به صورت شمرده هستند اما قابل تشخيص به عنوان کلمه مورد نظر نيستند. و نوزادان مبتلا به اوتيسم ممکن است فاقد اين صداهاي کلامي باشند ، و يا تاخير در آن را نشان دهند.
7-خيره شدن به اشياء غير معمول
نوزادان بزرگتر که بعداً مبتلا به اوتيسم تشخيص داده مي شوند ، بر روي اجسام غيرمعمول مانند پنکه ، قسمت هايي از اسباب بازي ها (اما نه اسباب بازي) ، کف يا سقف خيره مي شوند.
احتمالا نام "پردازش ديداري-فضايي" را نشنيده ايد اما قطعا از آن استفاده کرده ايد. اين کار به شما کمک مي کند تا کارهايي مانند پيدا کردن آدرس جديد را انجام بدهيد. قبل از اينکه فرزند شما کارهايي از اين قبيل را انجام دهد مهارت هاي پردازش تصويري-فضايي به عملکردش در کلاس و در بازي کمک مي کند.
پردازش تصويري-فضايي توانايي تعيين مکانهايي است که اشياء در فضا هستند. که شامل قسمت هاي بدن شما هم مي شود. همچنين شامل داشتن توانايي براي بيان چگونگي اشياء دور ازشما و چگونگي آن ها از همديگر است.
نکات مهم:
ما از پردازش تصويري-فضايي در کارهاي گوناگوني استفاده مي کنيم. اگر فرزند شما با پردازش تصويري-فضايي مشکل داشته باشد، مي تواند بر عملکرد او در خواندن و رياضي تاثير بگذارد. شما مي توانيد با متخصص در مورد فرزند خود براي پيدا کردن راه هاي تقويت و درمان م کنيد.
پس از سکته مغزي، مغز شما ممکن است نياز به يادگيري مجدد برخي از مهارت هاي قديمي داشته باشد. که به شرايط شما بستگي دارد. با اين حال، ماده خاکستري مغز شما توانايي شگفت انگيزي براي تعمير و بازسازي خود دارد.
يک برنامه توانبخشي سکته مغزي مي تواند به شما کمک کند کار را انجام دهيد. ممکن است اثر سکته مغزي شما به طور کامل رفع نشود، اما اين برنامه مي تواند به شما کمک کند تا استقلال خود را دوباره به دست آوريد و برخي از عملکردهايي را که از دست داده ايد، بازيابي کنيد.
بازسازي عملکرد شما به زودي 24 ساعت پس از سکته مغزي شروع مي شود. به محض اين که وضعيت شما پايدار شود، تمرينات ساده را شروع خواهيد کرد تا به شما کمک بشود که دوباره کشف کنيد که چگونه در رختخواب بخوابيد، به حمام برويد، حمام کنيد، لباس بپوشيد، و خودتان غذا بخوريد.
اين روند براي همه متفاوت است، زيرا سکته مي تواند بر قسمت هاي مختلف مغز تأثير بگذارد. مهم نيست که چگونه توانايي هاي شما تغيير کرده است، کليد پيشرفت شما در اين است که تمرين را ادامه دهيد.
درباره این سایت